Het houdt niet op, niet vanzelf…

Vorig jaar januari heeft de gemeenteraad unaniem het raadsvoorstel “Stop Huiselijk Geweld” aangenomen. Het afgelopen jaar heb ik samen met vijf raadsleden een werkgroep gevormd en zijn we keihard aan de slag gegaan met de uitvoering van het raadsvoorstel. En dat is bijzonder, want normaliter stelt de raad kaders vast en voert het college deze uit. Maar dit keer niet. Dit keer vroegen wij raad en college om samenwerking, en om budget zelf actief deze campagne ten uitvoer te brengen.

Ik ben ongelofelijk trots op de werkgroep, op wat we hebben bereikt in een jaar tijd. We hebben zes benen-op-tafel-sessies georganiseerd met alle beschermpartners uit de stad. Professionele zorginstellingen, politie, veilig thuis, wijkinitiatieven, we brachten ze allemaal samen om het gesprek te voeren over verschillende vormen van huiselijk geweld. Kindermishandeling en partnermishandeling zijn de meest bekende en voorkomende. We spraken ook over meisjesbesnijdenis, huwelijkse dwang, eindachterlating, stalking, gedwongen prostitutie en psychisch geweld.

Daarnaast hebben we bewustwordingsfilmpjes gemaakt. Waargebeurde Schiedamse verhalen die door een acteur werden ingesproken. Deze filmpjes zijn ontzettend veel bekeken en gedeeld en dragen zo bij aan het bespreekbaar maken en doorbreken van het taboe. Ook werden er zes columns gepubliceerd, die door de verschillende beschermpartners werden geschreven en was er een sociale-mediacampagne waarin de Schiedamse politiek zich uitsprak tegen huiselijk geweld.

Alle opbrengsten uit de bijeenkomsten met de beschermpartners werden samengevoegd met als resultaat een prachtig magazine met veel tips en aanbevelingen. Dit magazine is in december overhandigd aan de burgemeester. Het college is aan zet om de aanbevelingen te vertalen naar beleid. De druk moet erop blijven en de aandacht mag niet verslappen want het is niet voor niets dat de minister-president meerdere malen heeft gesproken over geweld achter de voordeur als schaduwpandemie.

Helemaal voorkomen kunnen we dit helaas nooit. Maar waar we wel echt onze verantwoording in moeten pakken, is het bespreekbaar maken van geweld achter de voordeur. Meer bewustwording voor de verschillende vormen van huiselijk geweld. Actief bijdragen in het doorbreken van het taboe! Ik hoop dat Schiedam een gemeenteraad krijgt die de aanpak van huiselijk geweld tot een topprioriteit heeft en houdt. En dat er ook een college komt die hier de volle focus op heeft en hier ambitieus mee aan de slag gaat.

Het houdt niet op, niet vanzelf!

De coronapandemie, de jarenlange bezuinigen op de ggz, de toenemende armoede en onzekerheden voor mensen, het heeft de afgelopen jaren allemaal bijgedragen aan een toename en zwaardere vorm van huiselijk geweld. Als er iets is dat we hebben geleerd uit de gesprekken met de beschermpartners, is dat voorafgaand aan vrouwenmoord (ook wel femicide genoemd) er bijna altijd sprake is van stalking en dwingende controle, zeg maar psychisch geweld. Half januari zijn in onze regio weer twee vrouwen vermoord door hun ex-partner. Niet in onze gemeente inderdaad. Maar het is wachten op het moment dat er in de nieuwsberichten geen Rotterdam of Abbenbroek staat, maar Schiedam…