De GroenLinks fractie greep de raadsvergadering op dinsdag 18 september aan om de wethouder te vragen wat zij gaat doen nu de geboortezorg definitief uit het Vlietlandziekenhuis verdwijnt. Een onderwerp dat in 2015 en 2016 veel emoties had losgemaakt. Het bestuur van het Franciscus ziekenhuis had eind 2015 besloten tot het sluiten van de verloskamers: klinische bevallingen zouden in Rotterdam plaats moeten vinden.

Een petitie met ruim 5300 ondertekenaars, brieven op poten van diverse gemeentebesturen, aangenomen moties in gemeenteraden en Tweede Kamer, ludieke protestacties, crisis in de Raad van Toezicht, veel berichten in de media: alle registers werden open getrokken om dit onzalige plan tegen te houden. De wethouder had de raad (en de Schiedammers) beloofd er bovenop te blijven zitten.

De afgelopen maanden was het vrij stil rond dit onderwerp. Tot Katinka de Rover voor de raadsvergadering dus kwam met het bewijs dat de bemiddelingspogingen enkele weken geleden al gestaakt zijn en het ziekenhuisbestuur zijn plan om de geboortezorg naar Rotterdam te verplaatsen onverkort door gaat zetten. De vragen in het vragenuur waren er dan ook op gericht om de blik op de toekomst te richten: “Wat nu?”

Maar wethouder Van Aaken was tot mijn grote verbazing zover nog lang niet. Sterker nog, zij gaf aan dat GroenLinks het toch echt bij het verkeerde eind heeft: de werkgroep die over de toekomst spreekt, is nog volop bezig en er is nog helemaal niets definitief. Hoe naïef kan een wethouder zijn! Wishful thinking of bestuurlijke onkunde? En ook ongepast om Katinka de Rover zo af te serveren. In plaats van het signaal serieus te nemen en diepgaand te onderzoeken, kwam de wethouder niet veel verder dan een ontkenning: “Nog niets te melden!”

Het ziekenhuis sluit de kraamafdeling, dat is inmiddels zeker. Alleen de wethouder wil de feiten niet onder ogen zien. En daar word ik niet vrolijk van. Veel Schiedammers ook niet, vermoed ik.