Aan de Westfrankelandsedijk moeten ruim 70 bomen gekapt worden ten behoeve van een voetpad. En niemand, werkelijk niemand in de stad begrijpt het. Jeroen Ooijevaar ook niet. Is er nog ruimte voor politieke diplomatie?

Het Schiedamse college zegt altijd zeer toegankelijk te zijn voor raadsleden om snel even aanvullende informatie in te winnen. Achterkamertjes, zou je cynisch kunnen zeggen. Maar soms is het nuttig. Zo was er laatst een kwestie met een rechtszaak tegen een coffeeshop waarbij het AD niet aan wederhoor deed. Voordat je als raadslid dan een mening hebt, is het goed om even met de portefeuillehouder bij te praten wat hun kant van het verhaal is. In dat geval leidde dat ertoe dat we de vragen die we overwogen te stellen, toch niet hebben gesteld.

Toen GroenLinks onlangs schriftelijke vragen stelde over de voedselbank, kwam ons dat op wijze woorden te staan van wethouder Mario Stam. Toen lijsttrekker René Karens aankondigde dat de fractie van GroenLinks een merkwaardige regel bij de de voedselbanken aan de kaak wilde stellen, kregen we van de goede man een adviestweet. “Gefluisterde woorden hebben meer invloed op de wereldgeschiedenis dan slagschepen en zware kanonnen. (Ernst Hohenemser)”. Fluisterde Mario Stam René in. Op Twitter. Tegen 1172 volgers.

Maar goed. Bij de Westfrankelandsedijk speelde in zekere zin hetzelfde. Fred van der Drift en Huib Sneep hadden mij al ingefluisterd dat er op de Westfrankelandsedijk een bomenslagveld dreigde plaats te vinden. De beweegredenen werden mij ook verteld: het zou om de veiligheid gaan. Maar wie begrijpt dat? Iedereen die daar weleens langsgefietst heeft, weet toch dat er aan weerszijden zeeën van ruimte zijn? Waarom moeten die bomen dan wijken?

Maar hoe onzalig dit plan ook klinkt: er moet ruimte zijn voor enig wederhoor. Die kans heb ik het college geboden door op donderdagochtend drie wethouders te mailen (de wethouder infrastructuur, de wethouder groene buitenruimte en de wethouder duurzaamheid, het raakt deze terreinen immers allemaal). Ik hoopte daarmee wat meer informatie te krijgen over de beweegredenen, maar ook wilde ik graag weten hoeveel tijd er nog was voor actie. Dinsdag 10 oktober behandelt de bezwaar- en beroepscommissie de bezwaren, daarna neemt het college een besluit. Hoeveel tijd hebben we voor actie, zonder dat het college zich beroept op het feit dat het nog 'onder de rechter' (in dit geval de bezwaar- en beroepscommissie) is en zonder dat het college al besloten heeft en de kettingzagen al beginnen te draaien?

Die vragen stonden in die mail. Mario Stam zou trots op me zijn. Wethouder Houtkamp verkoos het echter om niet te fluisteren, maar om zijn slagschepen en kanonnen te laten bulderen op Twitter. In reactie op diverse Twittercriticasters: “‪#Blackspot‪ verkeersonveiligheid aanpakken #regionaal fietsbeleid #schiedam fietsstad #veilig voetganger zijn”, “Nee, er zijn weldegelijk gesprekken en mail-wisselingen geweest.” en: “Boodschap was vrij helder Johan. Verkeersveiligheid vraagt aanpassingen ter plaatse, incl voetgangersroute. Fiets er eens langs”‬. Uit zijn tweets sijpelt door dat hij als democraat 'het volk' toch eigenlijk best irritant en dom vindt. Daar waar in 140 tekens reageren hem makkelijk af gaat, is mijn mail aan hem tot op heden onbeantwoord. Blijkbaar heb ik te zacht gefluisterd.

Inmiddels heeft Alexander van Steenderen overigens wel geantwoord. Hij gaf inzicht in het verweerschrift dat Schiedam voor de bezwaarmakers heeft voorbereid. In dat verweerschrift staat niet veel nieuws; de vragen die PS heeft gesteld worden daarin ook beantwoord, maar de antwoorden op die vragen kunnen we natuurlijk sowieso al raden. Mijn grootste grief in het geheel is dat het er in het verweer vooral om gaat wie er formeel gezien 'belanghebbende' is. Dat is als je op minder dan 100 meter van de bomen woont of er uitzicht op hebt. Als deze volstrekt ambtelijke houding in Schiedam blijft hangen, dan hangt er op het vlak van duurzaamheid een hele donkere wolk boven Schiedam. Dan hebben ze het in Schiedam dus nog steeds niet begrepen.

De afgelopen jaren zijn er duizenden bomen gekapt in Schiedam. Vele daarvan zijn niet herplant. Ik heb dit namens GroenLinks vaak, té vaak volgens sommigen, aan de kaak gesteld. Ik hoop dat langzamerhand een beetje doordringt waaróm GroenLinks dit zo belangrijk vindt, want de Westfrankelandsedijk is geen uniek voorbeeld in de stad. Persoonlijk woon ik bij geen van deze duizenden bomen op minder dan 100 meter afstand en op geen van deze bomen heb ik uitzicht gehad. Maar ik ben absoluut belanghebbende! De gemeente lijkt volledig voorbij te gaan aan het feit dat deze bomen bijdragen aan het afvangen van fijnstof en geluid, dat ze bijdragen aan algemeen welzijn en dat het rücksichtslos kappen van deze bomen een grove aantasting is van leefbaarheid, voor iedere Schiedammer. Wat mij betreft is de Westfrankelandsedijk de laatste druppel in een heel, heel grote emmer.

Het lijkt erop dat het fluisteren niet gehoord of zelfs genegeerd wordt. Ook in het verweer reageert Schiedam nauwelijks inhoudelijk op de bezwaren, maar wimpelt de bezwaarmakers met een juridische smoes af. Dat moeten we niet pikken. Als het langs de formele weg van de bezwaarschriftenprocedure niet gaat, dan moeten we andere wegen zoeken om de bomen te redden. Dit vraagt om slagschepen en zware kanonnen. Wie weet komt het er in mijn nadagen als raadslid toch nog eens van dat ik me ergens aan vast ga ketenen! Wie komt er met mij mee in actie?

Jeroen Ooijevaar

Naschrift: inmiddels heeft wethouder Houtkamp contact met me opgenomen. Hij benadrukt dat de reactie van Alexander van Steenderen (van zaterdag) namens het hele college was en dat ze daar uitgebreid overleg over gevoerd hebben. Waarvan akte! Dit neemt natuurlijk niet weg dat de genoemde tweets al een dag voor die reactie werden verstuurd.