Gisteravond vond een ingelaste informatiebijeenkomst ('Stadserf') plaats over de voorgenomen reconstructie van de Westfrankelandsedijk. Meer dan honderd bewoners waren in de raadszaal aanwezig om hun ongenoegen over de voorgenomen bomenkap kenbaar te maken. Ik heb de Aleidazaal nog niet eerder zo vol gezien. 

Na een presentatie van de plannen door het college, inspreken door bewoners en bedrijven en vragen uit de zaal was de conclusie duidelijk: niemand begrijpt of kan overtuigend uitleggen waarom een fietspad plus voetpad perse aan de 'zuidkant' van de Westfrankelandsedijk moet komen. En dus begrijpt niemand waarom daarvoor de bomen moeten wijken. De wethouder begon de avond met nogmaals uit te leggen waarom dit plan is gemaakt, alsof iedereen die zich verzet het nog niet helemaal leek te begrijpen. Wel gaf hij toe dat de 'communicatie in dit proces niet is gegaan zoals zou moeten'. Dat lijkt me een understatement; bewoners zijn namelijk niet gehoord voordat de plannen gemaakt werden. Dat gaat in tegen alle ongetwijfeld goede bedoelingen van het college om een 'luisterend en transparant bestuur te zijn' en het principe van 'beginspraak' dat de gemeente voorstaat. 

 

Ik heb als inspreker betoogd dat deze kwestie niet op zichzelf staat. Er zijn in Schiedam de afgelopen jaren ruim 7.000 (ja, zeven DUIZEND) bomen verdwenen bij de aanleg van de A4 en bij nieuwbouw op Kethel Oost en Harga. Of hiervoor bomen, volwaardige bomen, terugkomen blijft onzeker. Ik vind dat bomen in ieders belang zijn, ook wanneer je er niet direct naast woont. We moeten zuiniger worden op het beetje groen dat we nog hebben. Ook het gebrek aan openheid van de gemeente voor betrokkenheid van bewoners is niet nieuw; de afgelopen jaren hebben wij van veel gefrustreerde inwoners gehoord dat de gemeente niet open staat voor hun inbreng. De ambitie om 'samen met bewoners te zoeken naar de beste oplossingen', zoals de gemeente die onlangs opschreef, wordt niet waargemaakt. Ambtenaren en wethouders lijken betrokken burgers eerder te wantrouwen of lastig te vinden. Als er al inspraak is dan is dat nadat een keuze voor een oplossing al is gemaakt. Dat is geen inspraak, en zeker geen 'beginspraak'.  

Het college meldde de raad vandaag dat men terug gaat naar de tekentafel. Er zal, dit keer wel met betrokkenen, opnieuw bekeken worden hoe de ambities rond bereikbaarheid, veiligheid en groen zo goed mogelijk kunnen worden bereikt. Dat is een mooi bewijs dat gezamenlijke actie wel degelijk effect kan hebben!

Maar... we zijn er nog niet. De bomen aan de Westfrankelandsedijk lijken te kunnen worden behouden. Maar de 7.000 bomen die al verdwenen zijn komen hiermee nog niet terug. Ik hoop daarom dat iedereen die zich de afgelopen tijd in heeft gezet voor het behoud van deze bomen dat ook wil doen voor de andere bomen in Schiedam. We hebben gezien dat gezamenlijke actie werkt. GroenLinks Schiedam heeft zich de afgelopen jaren vaak hard gemaakt voor serieuze herplant van deze bomen en zal dit de komende tijd ook blijven doen. Wij zullen het college vragen een overzicht te geven van alle gekapte bomen in de afgelopen jaren en de hiervoor waargemaakte 'herplant'. Daarnaast zullen we, opnieuw, voorstellen om bij kap van bomen, wat soms best noodzakelijk kan zijn, minimaal evenveel volwaardige bomen te herplanten. Mogen we hierbij, net als de afgelopen weken, op uw massale steun rekenen?

 

René Karens

Schiedammer en Lijsttrekker GroenLinks Schiedam