Kinderen met een migratieachtergrond beginnen gemiddeld met een achterstand, maar lopen deze achterstand in gedurende de schooltijd. Als er sprake is van een migratieachtergrond én opgroeien in lager sociaaleconomisch milieu, dan halen deze kinderen hun achterstand in tot een vergelijkbaar niveau met kinderen zonder migratieachtergrond. Het rapport stelt dat interventies op jonge leeftijd nodig zijn en dat in Nederland nog onvoldoende bekend is hoe een bijdrage geleverd kan worden aan het wegnemen van deze kansenongelijkheid.
De conclusies uit vergelijkbare rapporten en de hierop volgende reacties in media leveren bij mij al jaren een déjà vu-ervaring op. Opvallend vind ik de nadruk die in het rapport wordt gegeven aan het belang van interventies op (zeer) jonge leeftijd. Oplossingen die sociologen ook nu weer aandragen hebben betrekking op voorschoolse educatie (twee- tot vierjarigen), extra aandacht voor taal en rekenen in de kleuterjaren, huiswerkbegeleiding, voorzien in laptops, brede scholen en brede brugklassen van twee of drie jaar.
Ondanks dat het CPB-rapport ons leert dat de achterstand van leerlingen haar oorsprong vindt in de eerste levensjaren van het kind worden oplossingen in de thuissfeer niet genoemd in de recente berichtgeving. Sociaal-psycholoog Marilse Eerkens publiceerde in 2012 het boek “Wat doen we met de baby” en publiceerde artikelen in onder meer J/M ouders over voorwaarden in de vroegste levensjaren van kinderen die bijdragen aan de (brein)ontwikkeling. Zij stelt dat een veilige relatie tussen ouders en verzorgers en interactie met mensen in de omgeving cruciaal zijn voor de ontwikkeling van inlevingsvermogen, vaardigheden om relaties in stand te houden en vaardigheden om te leren. Deze ontwikkeling wordt bedreigd door (een combinatie van) armoede, stress, relatieproblemen, slechte huisvesting, veel wisselende verzorgers en een weinig stimulerende omgeving zoals weinig praten, stimuleren tot spel of plezier maken.
In het vervolg op dit artikel zal ik ingaan op de vraag wat in het verkiezingsprogramma van GroenLinks staat ten aanzien van interventies voor jonge kinderen die zullen bijdragen aan kansengelijkheid.